Ήταν σαν κάποιος να έκοβε δρόμο ανάμεσα σε άπειρους κισσούς και κλαδιά κι αγριόχορτα και να ξέφευγε από τις παγίδες και τα αδιέξοδα μικρά κι ανέλπιδα δρομάκια.
Κι έπειτα όταν τελείωσε το ταξίδι αυτό ήταν σαν να σου επιστρεφόταν κάτι που σου είχαν κλέψει τόσο παλιά που δεν θυμόσουν καν ότι κάποτε σου ανήκε.
Καμιά φορά όμως μένουν και μερικές απορίες
όπως
τι γίνεται μετά;
τι γίνονται τα δάκρυα σαν μεγαλώσουν;
τι γίνεται όλη αυτή η ζωή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου