hush

"Στην ευτυχία δεν θέλω να μιλάς, αυτό είπε και μετά παύση. Ανάσα. Κι άλλη. Και οι δύο. Μαζί.

Γιατί μου το λές τώρα; θέλησε να ρωτήσει, μα σαν να ικανοποιούταν από το άκουσμα της ερώτησης στα εσωτερικά ηχεία του εγκεφάλου και σαν να μην χρειαζόταν μετά να το εκφράσει. Σα να μη χρειαζόταν να ακουστεί.

Θέλω να χαμογελάς, συνέχισε, και να πηγαίνουμε βόλτες χαζές στον ήλιο και τη συννεφιά. Αυτά που είπαμε ήδη, τα γέννησε η δυστυχία. Κράτα τα φωνήεντα να πάρω τα σύμφωνα, δεν τα κατάφερες ποτέ με πολλά μαζί. Και πάμε να παίξουμε ένα παιχνίδι. Σαν κι αυτά που ανακατεύουμε να γράμματα και φτιάχνουμε λέξεις. Λέξεις που μπλέκονται. Όλα μπλέκονται. Μπερδεύονται; Οι φωνές κι ο αέρας. Τα σωματίδια. Και τα σώματα; 

Όσμωση. 

Αναγνώριση.

Σύγκρουση. 

Συντριβή; 

Προσγείωση. Προσθαλάσσωση. Προσωρινά. 

Μην ξεφεύγεις. 

Εδώ. Μείνε. Εδώ μείνε. Μην φεύγεις στη φαντασία. 

Μας αρέσουν οι λίστες; Η ταξινόμηση; Η ανάμνηση;

Έχω μια λίστα για την οποία δε σου έχω μιλήσει ποτέ. 

Κι αυτή η λίστα χωρίζει τη ζωή μου στα δύο. Η ζωή που ζω κι η ζωή που μυθοποιώ.

Στην ευτυχία δεν θέλω να μιλάς. Θέλω να χαμογελάς. Είτε τη ζείς, είτε την μυθοποιείς. 

Και τις μέρες ανάμεσα στις Δευτέρες και τις Τρίτες να τις περνάς στον ήλιο. 

Για τη δυστυχία θα σου μιλήσω άλλη φορά. "

hush little baby