Δεν έχω και πολλά να πω στους άλλους.
Δεν έχω και πολλά να πω σε μένα. Κι ίσως αυτό να με προβληματίζει περισσότερο.
Αυτές οι διακοπές που δεν είναι καλοκαιρινές. Ούτε ηθελημένες.
Οι κάπως επιβεβλημένες.
Κι αυτό που μοιάζεις ώρες - ώρες με μια λευκή κόλλα χαρτί. Που τσαλακώνεται.
Και προσπαθείς να την ισιώσεις ξανά.
Και ξέρεις ότι είναι μάταιο. Για τώρα. Για την ώρα.