2.6.11

Πάντα

Πάντα κάτι διαφεύγει ανάμεσα στις χαραμάδες. 
Κι όσο υπάρχουν ραντεβού πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα περιμένει 
κι όσο υπάρχουν υπεκφυγές θ' ακολουθούμε τα χνάρια τους. 
Κι όσο κι αν καθαρίζεις το μέσα, όσο κι αν το βγάζεις βόλτα στον ήλιο, πάντα κάποια γωνιά μένει με αράχνες.
Όσο κι αν πείθεις τον εαυτό σου για κάτι, πάντα θα ξέρεις ότι κάπου λες ψέμματα. 
Πάντα θ' ακούμε τις μουσικές που ακούνε οι άλλοι μπας κι έρθουμε πιο κοντά.
Πάντα τα δάκρυα θα κρύβουνε μέσα άπειρα ποσοστά αθωότητας. Και θλίψης.
Πάντα η παρουσία με την απουσία δε θ' ανταμώνουν. 
Κι όσο κάτι το αποφεύγεις πάντα θα 'ρχεται μπροστά σου.
Πάντα θα λέμε πάντα -
για να μην πούμε ποτέ.
Για να μην μας ανατραπεί η ησυχία μας. Αυτή που προσπαθούμε από πάντα.

1 σχόλιο:

  1. πόσες αλήθειες χωράνε σε μερικές αράδες ;

    σ' ευχαριστώ που γράφεις.

    αΘηνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή