spiegel

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και δεν γνωρίζομαι. Δεν αναγνωρίζομαι. 

Που πήγα; Πηγαίνω πίσω και ξαναπλησιάζω. Ανοιγοκλείνω τα βλέφαρά μου βιαστικά. Κλείνω τα μάτια μου μετράω ως το εκατό, φτου και βγαίνω και δεν είμαι εκεί. 

Τι μου συνέβη; Σε ποιά γωνιά πιάστηκα και δεν μ' έχει αφήσει ακόμη να φύγω; 
Και ποιός είναι αυτός που με κοιτάζει και χαμογελάει αινιγματικά, σα να ξέρει κάτι που αγνοώ; Που να βρίσκομαι τώρα; 

Η πραγματική μου μέρα που έχει ανατείλει μέσα μου και δεν έχει δύσει ακόμη. Αυτήν ψάχνω ν' απεικονίσω. Να την δω.


- Μην εμπιστεύεσαι τις εικόνες και τα είδωλα, ειδικά τους καθρέφτες. Αυτοί μπορεί να σου κλέψουν την ψυχή.